Het biedlogboek gaat de problemen niet verhelpen.

De brief van minister Ollongren van 9 november spreekt over een biedlogboek als eerste stap tegen wanpraktijken. Het biedlogboek is een prima tool, maar is hier geen middel tegen. Waarom niet?

• Makelaar en verkoper hebben een economische band. Bij de meeste makelaars geld nog steeds een courtage in procenten, dus beide hebben belang bij een zo hoog mogelijke verkoopprijs. Bij het openbaar maken van een biedlogboek zal, voor zover nu te overzien, bijna altijd zijn gekozen voor de hoogste prijs en dit werkt uiteindelijk prijsopdrijvend.
• Het voorbeeld wat de minister aangeeft (een zichzelf gecertificeerd bedrijf) heeft ook een economisch belang. In hun werkzaamheden zijn ze transparant naar de kopers toe als deze er om vraagt. Dit is in mijn ogen al niet juist: na gunning zou de lijst volledig transparant naar iedere bieder moeten worden verstuurd, uiteraard gedepersonaliseerd.
• Het moment van openbaar maken van het biedlogboek. Dat kun je pas doen als de verkoper(s) de koopovereenkomst heeft getekend, en dus in principe niet meer terug kan. Dit ligt wettelijk zo vast. Het moment is dus te laat, verkoper kan een nieuw bod wat na gunning komt alsnog accepteren zolang hij niet heeft getekend.

Er zijn nog wel meer redenen te noemen, maar deze zijn de meest in het oog springende.

Voor de duidelijkheid: een biedlogboek is belangrijk, zeker voor transparantie. Maar voordat je hier mee gaat werken zal er eerst een protocol moeten zijn die vooraf aan zowel verkoper als koper duidelijk moet zijn. Dit vraagt om een wijziging in de bemiddelingsopdracht. En eigenlijk een wijziging in de wet.  

Dus een certificering van een bedrijf welke zaken regelt die wettelijk nog niet kunnen? Beetje vreemd…. Wordt vervolgd.